Testy CLIA

Testy CLIA są przeznaczone do czułego, ilościowego oznaczania in vitro stężenia insuliny ludzkiej w surowicy i osoczu z hodowli komórkowych i innych płynach biologicznych. Insulina odpowiada przede wszystkim za kontrolę metabolizmu glukozy. Insulina jest metabolizowana w komórkach β wysp Langerhansa w trzustce. Obniżone poziomy insuliny prowadzą do cukrzycy insulinozależnej (IDDM). Detekcja CLIA przy użyciu mikropłytki zapewnia bardziej czułą, wysoką przepustowość i ekonomiczną alternatywę dla innych dostępnych na rynku testów, takich jak konwencjonalne metodologie kolorymetryczne.

CLIA nie wymaga długich inkubacji ani dodawania odczynników zatrzymujących. Zestawy są w stanie wykrywać reakcje chemiluminescencji oparte na blasku i zapewniają szerszy zakres testów dynamicznych. Charakteryzują się doskonałą czułością na niskim końcu i szybszym protokołem. Co więcej, CLIA może być stosowany w obszarach diagnostycznych i badawczych, w których nie można zastosować innej konwencji kolorymetrycznej.
Zestawy CLIA do insuliny ludzkiej opierają się na teście immunoenzymatycznym w fazie stałej, który wykorzystuje jedno przeciwciało przeciw insulinie do unieruchomienia w fazie stałej oraz dodatkowe przeciwciało przeciw insulinie w roztworze koniugatu przeciwciało-enzym. Rosnąca potrzeba wykrywania niewielkich ilości docelowych cząsteczek analitu w cieczach doprowadziła do opracowania immunologicznego testu chemiluminescencji. Zwiększyła czułość analityczną testów immunologicznych.

Zestawy CLIA nie są enzymatyczne, wykorzystują nieenzymatyczne techniki biochemii reporterowej. W konsekwencji CLIA unika stosowania technik radioaktywnych, jednak mogą one obejmować zarówno technologię enzymatyczną, jak i chemiluminescencyjną.

Technologia wykrywania chemiluminescencyjnego w testach CLIA zapewnia doskonałe rozwiązania dla badaczy, którzy potrzebują testów immunologicznych o wysokiej czułości, szerokim zakresie liniowym i ograniczonej objętości próbki. Szeroki kinetyczny zakres liniowy umożliwia wykrywanie analitów zarówno o niskich, jak i wysokich stężeniach w próbce kohorty.

CLIA umożliwia badaczowi wykrycie docelowej cząsteczki analitu w różnych próbkach o bardzo różnych stężeniach przy użyciu tego samego stopnia rozcieńczenia dla wszystkich próbek, co w konsekwencji zmniejsza zmienność testu i jest wygodniejsze.