Ładowanie zawartość koszyka...
Miastenia – jedna z wielu chorób autoimmunologicznych
Miesiąc czerwiec został ogłoszony miesiącem wiedzy o chorobie jaką jest miastenia. Mimo bycia rzadką chorobą, na ten moment utrudnia ona życie około 20 ze stu tysięcy pacjentów na całym świecie. Dodatkowo, należy pamiętać że liczby te mogą być większe, gdyż ludzie z łagodnym przebiegiem choroby mogą nie wiedzieć że chorują. Co to za choroba, jakie są jej symptomy oraz jakie istnieją badania diagnostyczne w celu wykrycia tej choroby? O tym dowiemy się w poniższym artykule.
Czym jest miastenia?
Miastenia, w pełnej nazwie miastenia gravis jest rzadką chorobą przewlekłą, która ogólnie powoduje osłabienie mięśni. Dotyka ona ludzi w każdym wieku, lecz najczęściej kobiety poniżej 40 roku życia oraz mężczyzn powyżej 60 roku życia. Jest to choroba autoimmunologiczna, czyli jest skutkiem nieprawidłowego działania układu odpornościowego, który atakuje zdrowe tkanki organizmu. W przypadku miastenii zaatakowana zostaje komunikacja nerwowo-mięśniowa, przez co mięśnie stają się osłabione oraz szybko się przemęczają. Na ten moment nie jest znana przyczyna pojawienia się tej choroby, lecz naukowcy wiążą ją z zaburzeniami grasicy.
Objawy choroby:
Najpopularniejsze objawy zwiastujące chorobę, jaką jest miastenia gravis to:
- Osłabienie mięśni dookoła oczu
- Opadanie jednej bądź obu powiek
- Rozmazane bądź podwójne widzenie
- Zmiany w mimice twarzy
- Problemy w przełykaniu pokarmu
- Duszności
- Zaburzenia mowy
- Osłabienie rąk, dłoni, palców, nóg oraz szyi
Jednym z poważniejszych objawów choroby jest tak zwany kryzys miasteniczny. Zachodzi on, gdy dojdzie do tak dużego osłabienia mięśni oddechowych, że pacjentowi jest trudno oddychać. Należy wtedy udzielić pacjentowi natychmiastowej pomocy oraz podłączyć go do wentylacji mechanicznej.
Diagnostyka choroby:
Na ten moment na rynku znajduje się kilka testów, za pomocą których możemy potwierdzić diagnozę choroby miastenii gravis.
- Wywiad lekarski – podczas wywiadu lekarz zapoznaje się z dokumentacją medyczną pacjenta oraz wykonuje badanie lekarskie, podczas którego skupia się głównie na sile i napięciu mięśni, koordynacji ruchowej, zmyśle dotyku oraz ruchom oczu
- Elektrodiagnostyka – ten rodzaj badania posiada dwie podkategorie. Pierwszą z nich jest powtarzająca się stymulacja nerwów, podczas której stymuluje się nerwy za pomocą małych impulsów elektrycznych. Badanie to umożliwia ocenić odpowiedź mięśni na te sygnały. Drugim z testów elektrodiagnostycznych jest elektromiografia pojedynczego włókna mięśniowego. Jest on uważany za najbardziej dokładny test w celu wykrycia miastenii, szczególnie łagodnych przypadków. Wykrywa on zaburzoną transmisję nerwowo-mięśniową.
- Badania krwi – osoby chorujące na miastenię gravis często posiadają podwyższone poziomy przeciwciał receptora acetylocholiny lub przeciwciał anty-MUSK. U niektórych pacjentów nie występują wspomniane wyżej przeciwciała, wtedy mówimy o miastenii seronegatywnej.
Leczenie miastenii:
Na ten moment nie został odkryty lek, który w pełni leczy chorobę. Pacjentom proponuje się terapie umożlwiające życie codzienne bez utrudnień spowodowanych przez chorobę:
- Unikanie czynników powodujących objawy – u niektórych pacjentów zmęczenie bądź stres pogarszają objawy choroby
- Leki pomagające załagodzić osłabienie mięśni
- Operacja w celu usunięcia grasicy
źródła:
