Przeciwciała monoklonalne są wytwarzane przez identyczne komórki odpornościowe, które są klonami unikalnej komórki macierzystej. Służą one jako ważne odczynniki w wielu dziedzinach badań. Przeciwciała monoklonalne mają wiele zastosowań, w tym testy diagnostyczne, zastosowania analityczne i chemiczne oraz zastosowania terapeutyczne. Nieważne, jakie badania prowadzisz. Niezawodne przeciwciała monoklonalne zawsze odgrywają kluczową rolę.

 

Przeciwciała monoklonalne czy poliklonalne – to jest problem. Przed podjęciem decyzji należy rozważyć ich właściwości i wymagania dotyczące eksperymentu.

Poniżej przedstawiono zalety i wady przeciwciał monoklonalnych w porównaniu z przeciwciałami poliklonalnymi.

Zalety:

• Przeciwciała monoklonalne charakteryzują się wysokim stopniem homogeniczności z partii na partię, co oznacza, że jeśli warunki eksperymentalne są utrzymywane na stałym poziomie, wyniki badań przeciwciał monoklonalnych mogą być bardzo powtarzalne pomiędzy eksperymentami i partiami.
• Przeciwciała monoklonalne wykrywają specyficznie określony epitop na antygenie i zmniejszają prawdopodobieństwo reaktywności krzyżowej z innymi białkami.
• Przeciwciała monoklonalne są bardziej odpowiednie do eksperymentów wymagających ilościowego oznaczenia poziomu białka.

 

Wady:

• Produkcja przeciwciał monoklonalnych jest znacznie droższa i wymaga więcej czasu na wytworzenie i rozwój zhybrydyzowanego klonu.
• Niewielkie zmiany w strukturze epitopu często powodują, że przeciwciało monoklonalne nie jest w stanie wykryć białka docelowego i dzielić się na wiele gatunków, co ogranicza ich elastyczność.
• Przeciwciała monoklonalne są bardziej wrażliwe na zmiany w warunkach eksperymentalnych (tj. pH i skład buforu) niż przeciwciała poliklonalne.
• Przeciwciała monoklonalne są bardziej podatne na utratę epitopu w wyniku obróbki chemicznej antygenu niż przeciwciała poliklonalne (można to zrównoważyć poprzez połączenie dwóch lub więcej przeciwciał monoklonalnych do tego samego antygenu), – zmiany epitopu mogą mieć znaczny wpływ na wiązanie.
• W procesie produkcji wymagane są możliwości hodowli komórkowej i oczyszczania.
• Przeciwciała monoklonalne są mniej odpowiednie do wykrywania zdenaturowanych białek niż przeciwciała poliklonalne lub do stosowania w testach wymagających sieciowania antygenu.