Ładowanie zawartość koszyka...
Immunohistochemia (IHC)
Immunohistochemia (IHC) jest powszechnie stosowaną techniką monitorowania ekspresji i lokalizacji białek w kontekście morfologii tkanki. Wykorzystuje ona przeciwciała do wykrywania i analizy ekspresji białek przy zachowaniu składu, cech komórkowych i struktury naturalnej tkanki. Chemiczne utrwalanie blokuje interakcje molekularne wewnątrz i pomiędzy komórkami. Próbki tkanek mogą być zatopione w parafinie lub zamrożone przed pocięciem na cienkie plasterki i umieszczeniem na szkiełkach do analizy. Pobieranie, konserwacja i utrwalanie tkanek może się znacznie różnić w zależności od próbki lub celu zainteresowania. Precyzyjne wiązanie, które zachodzi pomiędzy przeciwciałem a jego epitopem pozwala na wykrywanie wysoce specyficznych sekwencji aminokwasów w białku, ukierunkowanych na określone regiony, domeny lub produkty rozpadu. Przeciwciała mogą również wykrywać specyficzne modyfikacje potranslacyjne (PTM) na białku.
IHC jest wykorzystywane do diagnozowania chorób, badań biologicznych i opracowywania leków. Na przykład, używając specyficznych markerów nowotworowych, lekarze wykorzystują IHC do diagnozowania, czy guz jest łagodny czy złośliwy, do określania jego stadium i stopnia zaawansowania oraz do identyfikacji typu komórek i pochodzenia przerzutów w celu znalezienia miejsca pierwotnego guza. Wiele innych chorób i stanów nienowotworowych jest diagnozowanych przy użyciu IHC jako narzędzia pierwotnego lub jako procedury potwierdzającej. W kontekście badawczym, IHC może być stosowane samodzielnie lub w połączeniu z innymi technikami analitycznymi do badania, na przykład, prawidłowego rozwoju tkanek i organów, procesów patologicznych, gojenia się ran, śmierci i naprawy komórek oraz wielu innych dziedzin.
